Team nieuws, Wedstrijdverslagen
“Dames en heren, hou uw veters goed gestrikt, dit wordt een wedstrijd om niet te vergeten!”
Zo klonk het ongeveer uit de mond van de coach (of in ieder geval in zijn hoofd), toen MO17-1 het veld op stapte om het op te nemen tegen Wanroij MO17.
De sfeer zat er goed in, de aftrap was voor ons, en de warming-up had al meer loopacties dan sommige eredivisiewedstrijden.
Eerste helft – 0-0 maar zeker niet saai
De eerste helft begon met vuur, vlam en een enkele verdwaalde paas richting de cornervlag. MO17-1 zette hoog druk, Wanroij probeerde te bouwen van achteruit, maar eerlijk is eerlijk – ze hadden meer bouwvakkers nodig dan een gemiddelde verbouwing op RTL4.
Onze meiden combineerden erop los. We wisselden posities alsof ze een wiskundig schema aan het uitvoeren waren. Maar ondanks meerdere kansen, bleef het net onaangetast. De keeper van Wanroij had duidelijk haar cornflakes met katachtige reflexen gegeten.
Zelfs een schot van de spitsen, dat harder was dan menig TikTok-trend, werd ternauwernood tegengehouden. De ruststand? 0-0. Maar we zeiden het al: saai was het allesbehalve. Het publiek (lees: ouders, opa’s, oma’s, en die ene hond) zat op het puntje van het klapstoeltje.
Tweede helft – De Grote KeepersWissel (met hoofdletter K)
En toen gebeurde het… de grote tactische twist waar zelfs Louis van Gaal trots op zou zijn: de spits ging op goal. Jawel, die vervelende sterke spits, normaal bekend van haar “ik schiet de bal bijna door het net heen”-stijl, trok zonder blikken of blozen de handschoenen aan en ging tussen de palen staan.
“Waarom?” vroeg men zich af. “Waarom niet?” was het enige juiste antwoord. En eerlijk? Het werkte. Terwijl Wanroij zich afvroeg of ze per ongeluk in een aflevering van ‘Voetbal Inside’ waren beland, schakelde MO17-1 een tandje bij.
Doelpunt 1 – Chaos met klasse
Na een rommelige aanval waarbij de bal ongeveer alle lichaamsdelen van drie speelsters raakte (geen blessure, alleen verwarring), viel de bal voor de voeten van de eerste helft keepster, die hem keihard tegen het net werkte. Het doelpunt was zo hard dat zelfs de cornervlag even ging trillen. 1-0!
Doelpunt 2 – De kers op de taart
Met Wanroij nog in shock van de keeperswissel en het doelpunt, volgde al snel de 2-0. Ditmaal was het onze middenvelder, die na een prachtig uitgespeelde aanval het leer keurig in de hoek schoof alsof ze het dagelijks doet.
Achterin bleef Spitskeeper kalm. Eén redding leek bijna op volleybal zo mooi werd die uit het goal gehouden. Eén uittrap was bijna een assist – niet slecht voor een debuterend sluitpost. Op de vraag na de wedstrijd of ze het vaker wil doen, antwoordde ze: “Nee joh, ik wil gewoon weer scoren!”
Eindstand: 2-0 winst voor MO17-1 🎉
Een wedstrijd met lef, verrassingen, en vooral: teamspirit om U tegen te zeggen. Wanroij vocht dapper, maar vandaag stond er geen maat op deze meiden. Met spitsen die keepen, verdedigsters die aanvallen, en middenvelders die alles doen behalve stilzitten, was dit een wedstrijd voor in de boeken.
Na de winst tegen Wanroij is het tijd om niet alleen te trainen op techniek, maar ook op uitbundig feesten – want dat vieren kunnen we nog wel gebruiken.
De meiden van MO17-1 zijn bescheiden tot het gaatje, maar het wordt hoog tijd dat ze leren trots te zijn op wat ze laten zien op dat veld.
Elke tackle, pass en goal verdient applaus (en misschien een dansje).
Volgende training? Minder stil, meer juichen – want kampioenen mag je horen!
Met sportieve groet,
De ad-interim coach die trots is op MO17-1
