– Het Kampioenschap dat Verdampte op de Groenedijksekampen

Op een zonovergoten (maar licht winderige, excuses voor de cornervlag) zaterdagmiddag betraden de gladiatoren van SJO SIOL/JVC Cuijk JO19-3 het strijdtoneel van de Groenedijksekampen. Tegenstander van vandaag: Melderslo JO19, de titelfavoriet, kampioenskandidaat en – als je het hun coach vroeg – “een ploeg met karakter en potentie.” Nou, karakter kwamen ze zeker tegen. Potentie ook, maar dan vooral in het elftal in het rood-zwart van Cuijk en omstreken.

Eerste helft – Regen van kansen (vooral naast)

De eerste helft begon zoals veel JO19-wedstrijden: met veel goede bedoelingen, nog meer lange ballen en een enkele moeder die de warming-up interessanter vond dan de wedstrijd. De bal ging op en neer als een achtbaan zonder remmen, maar echte kansen waren schaars. Melderslo zocht gretig naar het openingsdoelpunt, maar stuitte keer op keer op een muur van verdedigende helden van SJO SIOL/JVC.

Keeper van Cuijk had handschoenen aan, maar die bleven verdacht schoon. De wind speelde een hoofdrol, ballen werden richting de cornervlag gestuurd die dan prompt drie meter de lucht in sprong. Een speler van Melderslo riep: “We hebben wind tegen!” waarop een supporter van Cuijk droog terugriep: “Nee, jullie hebben tegenstanders!”

Ruststand: 0-0. De spanning was om te snijden, net als de sinaasappelpartjes in de rust.

Tweede helft – Waar kampioensdromen sterven

Na de rust leek Melderslo extra gemotiveerd. De trainer had ze blijkbaar toegesproken alsof ze de Champions League-finale speelden. Maar nog voordat de woorden “geconcentreerd blijven” waren uitgesproken, sloeg het noodlot toe.

Minuut 48: Corner voor SJO SIOL/JVC. Een speler stapt naar de bal, kijkt, draait de wind in zijn voordeel… en BAM! De bal draait als een perfecte boemerang rechtstreeks het doel in. Geen medespeler raakte ‘m aan. Geen verdediger begreep wat er gebeurde. De keeper van Melderslo stond erbij alsof hij net hoorde dat zijn hamster was overleden. 1-0!

Het publiek ontplofte, de cornervlag waaide om, en zelfs de grensrechter moest even gniffelen.

Minuut 65: Melderslo krijgt een penalty. Discussie? Natuurlijk. Protesten? Uiteraard. Maar de scheids wees resoluut naar de stip, waarschijnlijk omdat hij zijn arm warm wilde houden. De spits van Melderslo schoot beheerst binnen: 1-1. De hoop op het kampioenschap leefde weer even. Althans, een minuut of tien.

Minuut 75: Tikki. Taka. Tik. Tik. Taka. Bam. De aanval van SJO SIOL/JVC werd door de technische staf omschreven als “per ongeluk geslaagde combinaties”, maar dat doet geen recht aan het briljante voetenwerk. Via vijf man, één panna en een kapbeweging die drie tegenstanders op het verkeerde been zette (en één op de grond), werd de bal beheerst binnengetikt. 2-1!

Slotfase – Gekkenhuis in de Groenedijksekampen

De laatste tien minuten gooide Melderslo alles naar voren: aanvallers, verdedigers, de reservekeeper én de waterdrager. Maar de verdediging van SJO SIOL/JVC JO19-3 stond als een huis. Sterker nog, als een flatgebouw. Ballen werden weggerost, tegenstanders werden uitgetikt, en een enkele duif werd per ongeluk met de bal geraakt.

Na 94 minuten floot de scheidsrechter af. De Groenedijksekampen ontplofte. Geen kampioensfeest voor Melderslo, geen gouden medaille, geen confetti. Alleen de wrange smaak van nederlaag en een speler die hardop zei: “Maar we hadden toch kampioen moeten worden?”

Nabeschouwing

Man of the Match: Keeper JO19-3
Moment van de wedstrijd: De directe cornergoal die nog net niet in slow-motion werd bejubeld.
Quote van de dag: “Ze kwamen voor de titel, maar gingen met tranen.” – supporter van SJO SIOL/JVC met flair voor drama.