Voor het Gouden Hoofd heeft het laatste fluitsignaal geklonken
In de nacht van 19 op 20 januari is Jan Hermens ons ontvallen. Een JVC-icoon. Een begrip. Volstrekt helder voor iedere JVC-er die hem gekend heeft en weet wat Jan Hermens betekend heeft voor de voetballerij in het algemeen en voor JVC Cuijk in het bijzonder.
Jan was achtenzeventig jaar lid van Jan Van Cuijk ’31 en JVC Cuijk. Nog niet zo lang geleden huldigden we Jan voor zijn vijfenzeventigjarige lidmaatschap. Gedurende al deze jaren functioneerde hij in vele rollen. Hij was bestuurslid, lid van de technische commissie, trainer/coach van diverse elftallen en vergaarde vijftien jaar lang roem als de veel met het hoofd scorende spits van ons eerste elftal (in de Gelderlander steevast ‘het Gouden Hoofd’ genoemd).
Vooral als trainer-coach reeg Jan de successen aan elkaar. Hij werd kampioen met JVC Cuijk 2 en promoveerde als Brabants Kampioen met JVC Cuijk A1 naar de hoogst mogelijke jeugdafdeling van dat moment met wedstrijden tegen PSV, Helmond sport, FC Eindhoven. Hij werd trainer bij Juliana Mill en UDI’19 waar hij kampioen werd met de A1 en het eerste elftal. Verder was hij coach van het streekelftal en coach van het Brabants team waarmee hij kampioen van Nederland werd. Daarnaast was hij ook lid van de Technische commissie van de KNVB Brabant.
Een indrukwekkende rij die lang niet compleet is, maar wel een beeld geeft van de passie die Jan had voor de voetbalsport en voor JVC Cuijk in het bijzonder. Hij liet zijn ploegen met veel lef spelen en was altijd bezig met verzorgd voetbal. Jeugdige leeftijd, huidskleur of levensovertuiging deden er voor hem niet toe. “Als je maar goed genoeg bent.” Velen zijn hem hier nog dankbaar voor. Als charismatische trainer met veel ervaring kon hij heel overtuigend overkomen op jonge spelers. “Die jongens eten ook gewoon brood” hoorden zijn spelers meerdere keren als ze naar de grote clubs moesten. Begeleidingsstaf en spelersgroep liepen met hem weg en namen blind zijn tactische aanwijzingen over. Dit maakte dat hij met een hecht team werkte. Ook de sfeer rond de wedstrijden zorgde ervoor dat er regelmatig samen met staf, spelers en ouders bij Jan thuis nog een beste borrel op gedronken werd.
Toen ‘Jan uut Kuuk’ naar Overloon verhuisde bleef hij trouw de wedstrijden van het eerste elftal bezoeken. Met zijn humor, verbindende kracht en voetbalkennis was hij ook in de turbulente jaren 2018-2019 een graag geziene JVC-er. In die jaren zorgde hij er ook voor dat de door hem geschonken Gouden Hoofd Trofee opgelapt werd en het Gouden Hoofd Toernooi nieuw leven werd ingeblazen. Deze trofee heeft een prominente plek in de JVC-bestuurskamer.
Ter afsluiting geven wij Jan Hermens het laatste woord met zijn mooiste en meest veelzeggende uitspraak: “D’r zien gen slechte JVC-ers. D’r zien alleen goeie JVC-ers en iets minder goeie JVC-ers!”
Wij wensen Annet, Jan-Willem, Michel, Andrea, Anita, en alle kleinkinderen en achterkleinkinderen heel veel sterkte bij het verlies van Jan, hun man, vader, opa en overgrootvader.
