In de Tweede Wereldoorlog werd de administratie van JVC opzettelijk slecht bijgehouden en was zelfs enkele jaren verdwenen om de Duitse bezetter in zijn zoektocht naar jonge arbeidskrachten niets wijzer te maken. Het valt hierdoor niet onomstotelijk vast te stellen of Bert van Bergen al in 1942 of pas na de oorlog in 1945 toetrad tot de JVC gelederen. Het JVC bestuur heeft zich door zijn aureool van een heilige (zie foto) laten overtuigen van de eerste opvatting. Zo kreeg Bert (links, met voorzitter Ton van Elk de Freese en Huub van der Cruijsen) ter gelegenheid van zijn 90^ste verjaardag de speld van het 80-jarig lidmaatschap uitgereikt.

Bert ontwikkelde zich na de oorlog tot een speler met veel techniek en spelinzicht, die jarenlang in JVC 1 speelde. Gekweld door een ernstige knieblessure koos hij ervoor om te gaan keepen en dit bleek opnieuw een succes. Later speelde hij nog vele jaren bij de veteranen van JVC en liet daar tot op hoge leeftijd de tegenstanders van het kastje naar de muur lopen.

Zijn hart was altijd bij JVC. Hij volgde met name het eerste elftal kritisch en bleef zich daar altijd voor inzetten. Bert was een van de drijvende krachten achter de Vriendenkring die tot doel had JVC 1 naar een hoger plan te tillen. Later werd dit overgenomen door de Stichting Ondersteuningsfonds.

Bert bleef zich verder inzetten voor JVC door als vrijwilligerscoördinator vele mensen te benaderen om taken op zich te nemen. Hij organiseerde zo’n 25 jaar lang de wekelijkse bingo voor JVC en bracht zo veel geld bij elkaar. Zelfs op zijn huidige leeftijd is hij nog regelmatig op het sportpark te zien om trainingen van de jeugd te bekijken. Daarbij laat hij nog steeds zien dat hij inzicht in het spelletje heeft.

Voor al zijn inzet voor JVC Cuijk werd Bert enkele jaren geleden al benoemd tot lid van verdienste.