Zo’n tweehonderd toeschouwers respecteerden van harte de één minuut stilte als eerbetoon aan Roy Koenen. Ondanks zijn langdurige ziekte is hij tot het laatst actief gebleven als wedstrijdsecretaris en teammanager van JVC Cuijk 1. Zijn verscheiden inspireerde het met rouwbanden spelende JVC 1 vanaf het begin tot een actieve en naar voren gerichte opbouw die als eerbetoon aan hem naar de overwinning moest leiden. Aanvankelijk hielden beide teams elkaar in evenwicht, maar al in de 10e minuut zetten Mateja Mujkic, Juup van de Besselaar en Hafid Sarkouk  in een vlotte combinatie van achteruit een prachtige aanval op die door Jordie van der Laan trefzeker werd afgerond: 1-0. Daarna hielden de teams elkaar in evenwicht tot de 27e minuut. JVC kwam goed weg toen een Tielse aanvaller een strakke voorzet van rechts maar nipt over de kooi van Gerben Wieleman knalde. Dit was voor JVC het sein om een aantal mooie aanvallen op te zetten met goede kansen. Een hiervan wist Jordie van der Laan in de 37e minuut met een fraai afstandsschot vanaf de rand van het penaltygebied te verzilveren: 2-0. Vlak voor rust onderbrak Jordi Toonen rond de middellijn de Tielse opbouw, bediende Jordi van der Laan op maat, maar deze had het vizier net iets te hoog afgesteld.

Toen in de 51e minuut Van der Laan in een uitbraak zijn verdediger te snel af was en de Tielse keeper kansloos liet, leek het pleit beslecht. JVC trok zich tevreden, maar ook wel nonchalant terug, waardoor Theole eindeloos veel corners en wat mogelijkheidjes kreeg. Eén inzet moest Silvan de Haas op de doellijn keren. Echt bedreigend was het verder allemaal niet. De toeschouwers hadden alle gelegenheid tot het uitwisselen van de meest uiteenlopende filosofieën. Het resultaat, een verdiende 3-0 overwinning, was hoe dan ook een mooi eresaluut aan Roy Koenen. De komende drie wedstrijden valt er nog wel het nodige te verdienen, maar dan moeten de pittige uitwedstrijden tegen nummer twee Nivo Sparta en nummer vier SV Parkhout goed aflopen. Niets is onmogelijk nu de selectie weer op sterkte is. Dat hebben we dit seizoen vaker gezien. Opgeven is geen optie, zei Roy altijd. Zeker als het een beetje meezit met paal en polletje.